Վերև-ներքև,մի սահման,որը դրված է մարդկանց միջև հասարակության կողմից։ Ինձ համար այդ սահմանը գոյություն չունի,քանի որ բոլորս էլ մարդ ենք,մեկի կյանքը կարող է դասավորվել այնպես,որ ունենա շքեղ տներ,մեքենաներ և այլն,իսկ մյուսինը այնպես,որ ունենա միայն օրվա հացի գումար։ Դա ափանիշ չէ,քանի որ դրանք միայն նյութական արժեքներ են։ Ամեն մարդ ունի իր հարստությունը,դա կարող է լինել ներքին,կամ արտաքին։ Պետք է ընդամենը այդ հարստությունը բացահայտել,այլ ոչ թե մարդուն անվանել ցածր,արտաքինը,կամ սոցիալական վիճակը դատելով։ Միևնույնն է,բոլորս էլ մի օր հող ենք դառնալու,և մեզանից հետո թողնելու ենք՝ լավ, կամ վատ հիշողություններ,այլ ոչ թե միլլիարդներ։ Աստծու առջև բոլորը հավասար են, և մարդը չի կարող որևէ մեկին մյուսից ցածր դասել։
Комментариев нет:
Отправить комментарий